7/24 Psikolojik Danışmanlık Merkezi
Randevu Tel: +90 505 767 58 85
                      +90 533 373 81 23

Çeşitli fiziksel sorunlarla birlikte aşırı alkol kullanan insanlarda kronik halsizlik, aşırı hassasiyet ve depresyon görülmektedir. Alkol ilk başta özellikle akut stres durumlarında katlanılamayan gerçekleri engelleyerek ve kişinin yeterlilik ve değerlilik hislerini arttırarak hayatın stresiyle başa çıkmada yararlı bir araç olarak gözükebilmektedir. Aşırı alkol kullanımı sonunda zarar vermeye başlamakta ve akıl yürütmede bozukluklara, yargı yeteneğinin zayıflamasına ve kişiliğin aşamalı olarak kötüleşmesine neden olabilmektedir. Davranış tipi olarak kabalaşmakta ve uygunsuzlaşmakta, kişi gittikçe daha az sorumluluk almaya başlamakta, sorunun hakkında da hassas ve asabi davranmaya başlamakta ve bu konuyu tartışmak istememektedir.

Alkol kullanan kişinin yargıda bulunma yeteneği bozulunca işini koruması da zorlaşmakta ve karşılaştığı güçlüklerle baş edememeye başlamaktadır (Frone, 2003). Genel kişilik düzensizliği ve kötüleşmesi sonucunda işini kaybedebilmekte ya da evliliği yıkılabilmektedir. Bu zamana kadar sağlığı da büyük olasılıkla bozulmakta, beyin ve karaciğer hasarı görülebilmektedir. Örneğin, bazı verilere göre bir alkoliğin beyninde olağan dışı organik belirtiler görülmediğinde bile difüz organik hasar birikmesi olabilmektedir (Sullivan, Deshmukh ve diğerleri 2000). Diğer araştırmalara göre de aşırı alkol tüketimi, hayatın daha sonraki aşamalarında organik hasarın artmasıyla bağlantılıdır (Lyvers, 2000).

KAYNAKÇA

Frone, M. R. (2003). Predictors of overall and on-the-job substance use among young workers. J. Occup. Hlth. Psych., 8, 39-54.

Lyvers, M. (2000). “Loss of control” in alcoholism and drug addiction: A neuroscientific interpretation. Experimental and Clinical Psychopharmacology, 8(2), 225-245.

Sullivan, E. V., Deshmukh, A., Desmond, J. E., Lim, K. O., & Pfefferbaum, A. (2000). Cerebellar volüme decline in normal aging, alcoholism, and Korsakoff’s Syndrome relation to Ataxia. Neuropsychology, 14(3), 341-352.

Uzman Klinik Psikolog Hatice Büşra KARA

busra.kara@icloud.com