7/24 Psikolojik Danışmanlık Merkezi
Randevu Tel: +90 505 767 58 85
                      +90 533 373 81 23

 Yaşadığın olayların hepsinden sen sorumlu değilsin. Toplumda var olan sosyal temsiller, ortak algılar sana bazı konularda farkında olmadan baskı yapmış olabilir. Bilinçsizce bazı konularda karar vermiş olabilirsin. Seni bir şekilde bu kararı vermeye itmiştir çevren. Verdiğin karar ile bir hezimete uğramış da olabilirsin.

Bu hezimetin içindeyken, geri dönüp değiştirebileceğin bir durum yok ise, kaygılanman neyi değiştirecek? Kaygılanman ve o konuyu devamlı düşünmen seni daha da karmaşık bir duruma sokacak. Unutma ki, hayal gücün yaşadığın problemleri, zihninde olduğundan 10 kat daha zor çözülebilecek problemler olarak değerlendiriyor. Problemini indirgeyip, özüne odaklanırsan çok daha net çözümler bulabilirsin.

Kendini affet. Hata yapmış olabilirsin. Bunu kabul et. Sen insansın. Hata yapmak da senin için. Zamanla günlük sıkıntılar içerisinde boğuşurken, akıntıya kapılıp kayboluyorsun. Zihnine yapışan geçmişe dair takıntıların ve kaygıların sağlıklı düşünmene engel oluyor ve insanların içerisinde oradan oraya savruluyorsun. Koyduğun hedeflerine ulaşmak için ortadan kaldırdığın bütün engeller bir bir karşına çıkmaya başlıyor. Özfarkındalığın azalmaya başlıyor. İnsan olarak üretme, yaratma gücünü kaybediyorsun. Etrafında havada uçuşan ve kabul edilmiş  önermeleri sen de kabul ediyorsun.

Halbuki sen bir birey olarak farklısın. Farklı yeteneklerin var. Farklı değerlerin var. Emin ol zihninin içinde olup bitenlerin kimse farkında değil. Sadece sen yaşıyorsun ve sen biliyorsun. O yüzden kendine acı çektirmeyi bırak. Sabotajcının hoşuna gidiyor biliyorum sana acı çektirmek. Ama kendi kendine kaygılanıp, kendi kendini üzüyorsun. Ve bunu çevrene yansıtıyorsun. Böylelikle çevrende negatif enerji gelmeye başlıyor senin yüzünden.

Hata yaptıysan hayatın sonu değil. Varsın olsun. Affet kendini. Hiçbirşey tesadüf değil dostum. Yaptıklarının, sana yaptırılanların hepsinin bir sebebi var. Asla tesadüf değil.

Çare sensin dostum. Kendine kızmaktan vazgeç. İlacın sende. Eğer insan çaresiz kalınca, kurtuluş destanı yazabiliyorsa, eğer insan çaresiz kalınca İstanbul’u fethedebiliyorsa, eğer insan çaresiz kalınca ampulu icat edebiliyorsa bu o gücün daima içinde olduğunu göstermez mi? Peki bu gücünü açığa çıkarmanı engelleyen ne, kim? Sensin dostum, önündeki en büyük engel sensin. Hemen şimdi affet kendini!